De jeugd
Jonge mensen kiezen steeds minder vaak voor een carrière in de zorg.
Volgens het desbetreffende artikel hebben de verhalen over slechte salarissen, onregelmatige diensten en de grote werkdruk een verwoestende werking op elke tiener die een carrière in de zorg ambieert.
Stemmingmakerij wint het van de positiviteit.
Tijdens het hoogtepunt van de corona-periode werkte onze jongste dochter op een afdeling waar ouderen met dementie en een covid-besmetting werden opgevangen. Zij had geen baan meer als gevolg van covid en wilde nuttig zijn. Zonder zorg-achtergrond maar gewapend met enthousiasme, stapte ze erin.
Na haar eerste avonddienst appte ze me. Hoe het kon dat ik het werken in de zorg al die jaren had gecombineerd met een jong gezin.
‘Wat knap van je mam. Dat je toen voor ons zorgde en ook voor hen. Ik vind het zo bijzonder dat je dat hebt volgehouden. Dank je wel, voor al je liefde en zorg’.
Ik vond het ontroerend dat ze dat zei. En ook al beaam ik dat het bij tijd en wijle echt tropenjaren waren, het leverde me ook iets op.
Praktisch gezien was die onregelmatigheid echt fijn. Wij hebben nooit gastouders, kinderopvang of grootouders nodig gehad. Wij deden het samen.
Wij werkten om de kinderen heen. Ik werkte in de avonden en de weekeinden en toen ze op school zaten tijdens de nacht.
Scheelde veel geld en veel gedoe.
En ik kon mijn zachtheid kwijt in mijn werk. Mijn menselijkheid. Alle warmte die ik in me draag.
Daarnaast leerde ik omgaan met tegenslag, want ik zag die tegenslag elke dag ‘live’ om me heen.
Het leerde me veerkracht.
Dankbaarheid voor dat dagelijkse.
De rijkdom van eenvoud.
Mijn positieve natuur was mijn anker, mijn werk voegde daar nog een schep aan toe.
De rauwheid van het leven en van de dood is er dagelijks nabij. En soms is de menselijke natuur gruwelijk. Maar dat zijn ook lessen. Wat ik anders wilde doen in het leven.
Verder vind ik persoonlijk de diversiteit aan carrièremogelijkheden mooi in ons vak, een diploma is een stevige basis waar je alle kanten mee op kan. Ruimte om te onderzoeken wat het beste bij je past. Dat is heel waardevol.
Perfect is het nooit. Dat is het nergens.
En er valt veel te verbeteren, ook waar.
Maar daar zit tevens de uitdaging. De zorg wereld staat nooit stil en alle nieuwe ontwikkelingen zijn razend interessant.
Laten we die echte verhalen wat vaker aan onze jeugd vertellen.
Cynthia bundelde al haar zorg ervaringen in een mooi boek ‘Zorgliefde’.
