Goud waard
Ik kan enorm goed voorpretten. Het is een kwaliteit van mezelf die ik volop koester. Dagdromen is een houvast in barre tijden. Net als het terugkijken op prachtige herinneringen.
Ik realiseerde me vandaag dat dit in mijn geval ook geldt voor de feestdagen, de voorpret en de herinneringen geven die dagen extra glans.
De kerstontbijtjes samen met onze meiden toen ze nog meisjes waren, of de kerstvieringen uit mijn eigen jeugd. Tot op de dag van vandaag heb ik een zwak voor koren, kerken en kerstgezang, een direct gevolg van mijn katholieke opvoeding.
Het is weemoed van de bovenste plank.
Onze familie groeit nog steeds gestaag. Ik geniet van de lichtjes in de ogen van mijn beide ouders als we met z’n allen hun woonkamer vullen tijdens de kerstdagen. Die blikken zijn goud waard. Ik sla die plaatjes op in mijn brein, als een naslagwerk waar ik steeds ik kan bladeren als ik daar behoefte aan heb.
Het is eveneens de reden waarom ik me in deze periode extra focus op alles wat ik nog kan betekenen voor een ander.
Omdat er zovelen zijn die hun familie wellicht niet meer zien groeien. Bij wie eenzaamheid en verlangen naar vroeger de donkere dagen vullen. Er is bij zovelen teveel ruimte voor overpeinzingen, en veel te weinig afleiding in de decembermaand om die te vergeten.
Elk klein gebaar kan een groots effect hebben.
Zoals dat gebaar dat ik afgelopen week maakte voor een echtpaar. Door ziekte en een opname woonden ze al maandenlang gescheiden van elkaar. De komende feestdagen vieren ze weer fijn samen want ik wist een plek voor hun samen te bemachtigen.
Of de hulp die ik een dame kon bieden die al bij zoveel organisaties was afgewezen. Na een huisbezoek, en zorgvuldig spreken met elkaar, besloten we dat ze bij ons wel welkom is.
Zij schuift dit jaar voor het kerstdiner gezellig aan bij anderen, deze kerst is ze niet alleen.
We kunnen maar zoveel doen, maar wat we kunnen, dat doen we. Elke dag opnieuw.
Mooie fijne liefdevolle dagen aan een ieder gewenst🎄⭐️
Cynthia bundelde haar warme verhalen tot een prachtig boek en noemde hem ‘Zorgliefde’